8- ابن عبد البر قرطبی (368 -438هـ) :

 
ابن عبدالبر قرطبى می گوید :

فقالت لهم: إن عمر قد جاءنی وحلف لئن عدتم لیفعلن وایم الله لیفین بها

 
الاستیعاب، ابن عبدالبر قرطبى، ج3، ص975 ؛ المصنف، ابن ابى شیبه، ج5، ص572 .

 
پس فاطمه به ایشان گفت : عمر به نزد من آمد و قسم خورد که اگر دوباره به اینجا آمدید قسم به خداوند که چنین و چنان می کنم . و

قسم به خدا که وی چنین خواهد کرد .

 

9- مقاتل بن عطیه (505هـ) :

 
ان ابابکر بعد ما اخذ البیعه لنفسه من الناس بالارحاب و السیف و القوه ارسل عمر، و قنفذاً و جماعه الى دار على و فاطمه(علیهما

السلام) و جمع عمر الحطب على دار فاطمه(علیها السلام) و احرق باب الدار .

 
الامامه و الخلافه، مقاتل بن عطیه ، ص160 و 161 که با مقدّمه اى از دکتر حامد داود استاد دانشگاه عین الشمس قاهره به چاپ

رسیده، چاپ بیروت، مؤسّسه البلاغ .

 
هنگامى که ابوبکر از مردم با تهدید و شمشیر و زور بیعت گرفت ، عمر ، قنفذ و جماعتى را به سوى خانه على و فاطمه (علیها

السلام) فرستاد ، و عمر هیزم جمع کرد و درِ خانه را آتش زد … .

 

10- ابی الفداء (732هـ) :

 
وی در تاریخش می‌نویسد :

 

ثم إن أبا بکر بعث عمر بن الخطاب إلى علی ومن معه لیخرجهم من بیت فاطمه رضی الله عنها وقال إن أبوا فقاتلهم فأقبل عمر بشئ من

نار على أن یضرم الدار فلقیته فاطمه رضی الله عنها وقالت إلى أین یا بن الخطاب أجئت لتحرق دارنا قال نعم أو تدخلوا فیما دخل فیه

الأمه فخرج حتى أتى أبا بکر فبایعه .

 

وکذا نقله القاضی جمال الدین بن واصل وأسنده إلی ابن عبد ربّه المغربی .

 
تاریخ ابوالفداء، ج1، ص156 طبع مصر بالمطبعه الحسینیه .

 
ابو بکر عمر را به نزد علی و همراهیان وی فرستاد تا ایشان را از خانه فاطمه بیرون آورد ؛ و گفت اگر ممانعت کردند پس با ایشان

جنگ بنما . پس عمر با مقداری آتش به سمت ایشان آمد تا خانه را به آتش بکشد . پس فاطمه علیها السلام او را دید و گفت به کجا

 می روی ای فرزند خطاب . آیا آمده ای که خانه ما را به آتش بکشی؟ گفت آری مگر اینکه همان کاری را بنمایید که مردم کردند .

پس علی بیرون آمده به نزد ابا بکر رفت پس با وی بیعت نمود.

 

11 – صفدی (764هـ) :

 
انّ عمر ضرب بطن فاطمه یوم البیعه حتّى ألقت المحسن من بطنها.

 
الوافى بالوفیات ، ج5 ، ص347 .

 
عمر در روز بیعت به شکم فاطمه ضربه ای زد که منجر به سقط شدن محسن از شکمش شد .

 

12- ابن حجر عسقلانی (852هـ) و شمس الدین ذهبی (748هـ ):

 
ابن حجر عسقلانی در لسان المیزان و ذهبی در میزان الإعتدال می‌نویسند :

 

إنّ عمر رفس فاطمه حتّى أسقطت بمحسن.

 
لسان المیزان ، ج1 ، ص268

 
عمر به فاطمه لگد زد که سبب سقط محسن گردید .

 

13- ابو ولید محمد بن شحنه حنفی (817هـ):

 
ثم إن عمر جاء إلى بیت علی لیحرقه على من فیه فلقیته فاطمه ( علیها السلام ) . فقال : ادخلوا فیما دخلت فیه الأمه .

 
روضه المناظر فی أخبار الأوائل والأواخر ( هامش الکامل لابن الأثیر ) 

ج11 ، ص 113 ( ط الحلبی ، الأفندی سنه 1301 ) .

 
عمر به خانه علی آمد تا آن را با کسانی که در آن بودند به آتش بکشد ، پس فاطمه او را دید ؛ عمر به او گفت : در آن چیزی که همه

امت در آن وارد شدند ، وارد شوید ( بیعت با ابو بکر)

 

14- عمر رضا کحاله (معاصر) :

 
وی اینگونه نقل می کند :

 

وتفقد أبو بکر قوماً تخلفوا عن بیعته عند علی بن أبی طالب کالعباس، والزبیر وسعد بن عباده فقعدوا فی بیت فاطمه، فبعث أبو بکر

إلیهم عمر بن الخطاب، فجاءهم عمر فناداهم وهم فی دار فاطمه، فأبوا أن یخرجوا فدعا بالحطب، وقال: والذی نفس عمر بیده لتخرجن

أو لأحرقنّها على من فیها. فقیل له: یا أبا حفص إنّ فیها فاطمه، فقال: وإن….

 
اعلام النساء : ج 4 ، ص114

 
ابو بکر عمر را به دنبال عده ای که از بیعت با او سرباز زده بودند _ از جمله عباس و زبیر و سعد بن عباده _ و نزد آقا امیر المؤ

منین علی علیه السلام در خانه حضرت زهرا تحصن کرده بودند فرستاد ، عمر آمد و آنها را صدا زد که بیرون بیایند آنها در خانه

بودند و از بیرون آمدن ابا کردند ، عمر هیزم طلب کرد و گفت : قسم به آنکه جان عمر در دست اوست یا بیرون بیائید و یا اینکه خانه

را با اهلش به آتش می کشم . به گفته شد ای اباحفص (کنیه عمر) در این خانه فاطمه است ، او گفت اگرچه فاطمه هم باشد ( خانه را

به آتش می کشم ) .